Kartka z kalendarza...
1 kwietnia 1911 r. w Hucie Komorowskiej koło Kolbuszowej urodził się ks. Adam Kozłowiecki.
Po zakończeniu nauki w jezuickim gimnazjum w Chyrowie oraz Gimnazjum im. Św. Marii Magdaleny w Poznaniu i uzyskaniu świadectwa dojrzałości, 30 lipca 1929 r. wstąpił do Towarzystwa Jezusowego. Studiował filozofię w Krakowie i teologię w Lublinie. Święcenia kapłańskie przyjął 24 czerwca 1937 r. w Lublinie z rąk bp Karola Niemiry. Został wyznaczony na kierownika duchownego w Chyrowie. Na wieść o wybuchu wojny opuścił Lwów i udał się do Krakowa, gdzie został mianowany ministrem, czyli odpowiedzialnym za sprawy gospodarcze, kolegium jezuitów. Już 10 listopada 1939 r. wraz z grupą 24 jezuitów został aresztowany przez gestapo. Początkowo więziony w Krakowie na Montelupich, następnie od 3 lutego 1940 r. w Wiśniczu, a 20 czerwca trafił do obozu koncentracyjnego Auschwitz (nr obozowy 1006). W grudniu trafił do obozu Dachau (nr obozowy 22187), tam też pozostał do momentu wyzwolenia przez wojska amerykańskie czyli do dnia 29 kwietnia 1945 r. Ks. Adam Kozłowiecki został poproszony o napisanie Pamiętnika z pobyty w obozach. Miejska Biblioteka w Nowym Wiśniczu jest w posiadaniu takiego pamiętnika o nazwie „Ucisk i strapienie”.
W 1995 r. ks. Adam Kozłowiecki na zaproszenie prezesa Towarzystwa Miłośników Wiśnicza odwiedził nasze miasto, spotkał się z młodzieżą i zwiedził miejsce swojego uwięzienia Zakład Karny w Leksandrowej.
W lutym 1998 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera Kościoła św. Andrzeja na Kwirynale. Pamiątki związane z osobą kardynała przechowywane są w zbiorach muzeum Towarzystwa Jezusowego Prowincji Polski Południowej w Starej Wsi w województwie podkarpackim.
1 kwietnia 1924 r. urodził się Stanisław Nowak - długoletni Przewodniczący Gromadzkiej Rady Narodowej w Nowym Wiśniczu, działacz i społecznik na miarę czasów, w których żył i pracował.
Po odbyciu zasadniczej służby wojskowej pracował w Gminnej Spółdzielni Samopomoc Chłopska w Nowym Wiśniczu. W 1957 roku został wybrany na Przewodniczącego Gromadzkiej Rady Narodowej, którą to funkcję pełnił do 31 grudnia 1972 r.
W pracy nie szczędził sił, czasu i swoich umiejętności dla rozwoju gminy. Nieustannie dbał o poprawę warunków bytowych miejscowego społeczeństwa, a po przejściu na emeryturę rozwijał swoje zamiłowania społeczne. Był radnym Rady Narodowej w Nowym Wiśniczu oraz członkiem Rady Spółdzielczej GS i Przewodniczącym Rady Nadzorczej Banku Spółdzielczego.
Pracował i udzielał się społecznie w miejscowej organizacji Związku Żołnierzy Armii Krajowej. Był długoletnim członkiem wiśnickiej OSP, a od 11 lutego 1990 roku, pełnił funkcję jej Prezesa. Zmarł 28 listopada 1993 roku w Olchawie.
